Τελευταία μέρα του χρόνου. Τελευταία βραδιά του 2013. Τελευταίες ώρες του έτους. Μήπως είναι απλά μια ιδέα το τέλος του χρόνου; Ίσως ναι, ίσως όχι.
Θα είναι η τελευταία για όσα αφήνουμε πίσω μας.
Θα είναι ένα από τα πολλά εικοσιτετράωρα για όσα αφήσουμε να συνεχιστούνε.
Ίσως να είναι και τα πρώτα λεπτά κάποιας νέας κατάστασης, μιας δύναμης καινούριας, που μόλις ανακαλύψαμε ότι κατέχουμε.
Στους διάφορους δακτυλίους της ζωής μας, υπάρχουνε αμέτρητες τομές. Κάποιες τις βιώνουμε, γνωρίζουμε ότι υπάρχουνε και προετοιμαζόμαστε ανάλογα. Κάποιες έρχονται απρόσμενα, κι εμείς ξαφνιασμένοι, βρισκόμαστε ακαριαία σε άλλο δακτύλιο από αυτόν, που βαδίζαμε νωρίτερα. Θέλοντας και μη.
Μπορούμε να προσαρμοστούμε, και να χορέψουμε σε αυτόν τον δακτύλιο όπως εμείς θέλουμε! Κανένας δεν μας εξαναγκάζει για το αντίθετο. Αν θέλουμε, τον περνάμε με πατίνια σκι ή με ρόδες. Τρέχουμε με γυμνά πόδια, ή παίρνουμε το πρώτο αεροπλάνο για την επόμενη τομή. Την οποία διαλέξαμε. Την οποία μπορεί και τελικά να μην φτάσουμε ποτέ, γιατί ο δακτύλιός μας, πρόλαβε να ενωθεί με έναν άλλο. Χωρίς να ρωτηθούμε…Και πάλι από την αρχή!
Δεν έχει τελικά σημασία, σε ποιον δακτύλιο βρισκόμαστε ή πόσες τομές προσπεράσαμε. Εξάλλου, οι δακτύλιοι ενώνονται όλοι μεταξύ τους, και κάποτε, μπορεί να βρεθούμε εκεί που θέλαμε να φτάσουμε σήμερα, μα δεν έτυχε.
Σημασία έχει πως θα πάμε από το ένα σημείο στο άλλο. Πως θα καλλιεργήσουμε τα θέλω μας, πως θα δαμάσουμε τα ένστικτα. Να γινόμαστε ευτυχέστεροι, να γνωρίζουμε ανθρώπους που μας ομορφαίνουν με το φως τους, να χαρίζουμε το δικό μας φως σε όποιους το έχουνε ανάγκη. Να μεγαλώνουμε, και να μην περνά μια σκιά από την ψυχή ή το μυαλό μας. Ή αν περάσουνε κάποιες, να εξατμιστούνε πριν μας γίνουνε σύντροφοι.
Την αγάπη μου, τις ευχές μου για ένα δακτύλιο όπως τον θέλετε! Αν δεν είναι έτσι, μπορεί να διαμορφωθεί ανάλογα, όσο καλύτερα μπορούμε!
ΠΗΓΗ και ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Glarenia's 